Έχω αδειάσει…

Δεν ξέρω πως να αρχίσω και τι να πω…

είμαι 28 ετών, αρραβωνιασμένη με έναν σύντροφο με ένα παιδί από προηγούμενο γάμο, χωρίς διαζύγιο ακόμα, με πολλά προβλήματα με την πρώην του, άνεργη και στην ουσία με ναυαγισμένη δουλειά ο ίδιος…

έχω σταθεί στον ίδιο και στην οικογένειά του πάρα πολύ σε τρομερά οικονομικά προβλήματα, καταστροφή για την αλήθεια, αρρώστειες, θανάτους και πολλά άλλα και εγώ εκεί, τον αγαπάω… το μόνο πράγμα που ονειρεύτηκα μαζί του ήταν ένα παιδάκι, αυτός μου ξύπνησε τέτοια συναισθήματα… αρχίσαν τα συμπτώματα χωρίς να καταλαβαίνω, έκανα τεσ ναι ήμουν έγκυος! λίγα λεπτά πριν το κάνω τον ρώτησα αν είμαι τι θα κάνουμε? θα το αντιμετωπίσουμε μου απαντάει, δεν είμαστε έτοιμοι, έχουμε προβλήματα αλλά τι να κάνουμε αφού ήρθε? θα το κρατήσουμε. χαρούμενη λοιπόν βλέπω το τεστ θετικό και του το λέω, τούμπα όλα από τον ίδιο, ήταν σίγουρος πως δεν θα είμαι…. κατευθείαν η λέξη έκτρωση, το μαθαίνει η οικογένειά του και ακριβώς η ίδια απάντηση και η επόμενη αντίδραση? πω πω τι πάθατε, και ξέρεις πόσα θέλεις για την έκτρωση? απογοήτευση… θυμός… απελπισία… και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο…  μα θέλω παιδί από σενα μου λέει στο ορκίζομαι μα δεν μπορούμε τώρα, δεν βλέπεις πως είμαστε? για άλλα του απαντάω τα βρίσκεις τα χρήματα, για το δικό μας μωρό δεν μπορείς!

Δεν είχα πουθενά να στηριχτώ, έψαχνα δουλειά για να το κρατήσω και τίποτα, ο ίδιος δεν το ήθελε, 8 εβδομάδων εγώ και μου έλεγε μην το λες μωρό, δεν είναι, είναι κύτταρα! έκανα την έκτρωση και ήμουν σαν φυτό τις πρώτες ημέρες, μετά όλο ξεσπάσματα και κλάαματα, μέχρι και τώρα, δεν αντέχω να πηγαίνω επίσκεψη σε άλλες κοπέλες με μωρά, σε μαιευτήρια κλπ, δεν θέλω πλέον το παιδί του (ενώ δεν ξεκόλλαγα), δεν θέλω τον ίδιο σεξουαλικά, αυτό το κομμάτι πέθανε! ακούω την διπλανή μας να βγαίνει και τρέχω στο ματάκι της πόρτας να δω την μικρή της… δεν μπορώ να σας περιγράψω πως αισθάνομαι, σίγουρα θέλω βοήθεια, δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, είμαι μια άλλη, είμαι σκληρή πλέον, θέλω να πληγώνω αυτούς που με πλήγωσαν… είμαι άλλη… χρειάζομαι βοήθεια… θέλω να γυρίσουν όλα πισω…

Από: ΜΑΡΙΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *