Κατηγορία: προσωπικές μαρτυρίες

Γεια σας,είμαι 19 χρονών και στα 15 μου έκανα έκτρωση.Ήμουν πρώτη λυκείου και δε φανταζόμουν πως μπορεί να πάει κάτι στραβά και να μείνω έγκυος.Ήταν μάιος και όταν το έμαθα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου.Ευτυχώς είχα το αγόρι μου(ίδιας ηλικίας) δίπλα μου που μου συμπαραστάθηκε αρκετά αλλά κι αυτός δε μπορούσε να κάνει και πολλά.Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να κάνω έκτρωση,πάντα κατέκρινα αυτή τη διαδικασία.Οι γονείς μου όμως ήταν απέναντί μου,ήθελαν να το κάνω οπωσδήποτε,για να μην χαλάσει η εικόνα που είχαν στην κοινωνία.Κάνείς τους δεν λογάριασε εάν εγώ θα ήμουν καλά μετά άπό όλο αυτό.Μετά από ατελείωτους καυγαδες,κλάματα,φωνές και αφού με έκαναν να νιώθω ένα τίποτα κανόνισαν ραντεβού με γυναικολόγο για να με δει και να κανονίσουμε ημερομηνία.Από την γιατρό πήρα ένα χάπι που έπρεπε να το τοποθετήσω στον κόλπο μου κάποιες ώρες πριν την επέμβαση.Έτσι και έκανα.Ο πόνος που ένιωθα δεν περιγράφεται,ένιωθα πως θα πεθανω.Ίσως να ήταν πόνοι γέννας,ίσως αποβολής,ίσως και να πονούσα επειδή σκότωνα το έμβρυο που ήθελε να μεγαλώσει μέσα μου.Σίγουρα όμως άξιζα αυτόν τον πόνο.30 Μαίου 2008 στις 20:00 είμασταν στην κλινική.Θυμάμαι πόσο άβολα ένιωθα όταν μπήκα στο δωμάτιο,ξάπλωσα με ανοιχτα τα πόδια και περίμενα να ετοιμάσουν τα πάντα.Το τελευταιο που θυμάμαι πριν την επέμβαση είναι το αυστηρό βλέμμα του αναισθησιολόγου.Όταν ξύπνησα ήταν ήδη αργά,όλα είχαν τελειώσει,΄πλεόν δεν υπήρχε τίποτα μέσα μου.Ποτέ δεν ξέχασα και δε θα ξεχάσω εκείνες τις ώρες,ποτέ δε θα συγχωρήσω τον εαυτό μου που δεν έκανα κάτι για να σώσω τον εαυτό μου,που τώρα βασανίζεται,και το παιδί μου.Κανέναν δεν +μπορώ να συγχωρήσω.Ακόμα και τώρα μετά από 3 χρόνια το σκέφτομαι και κλαίω,βλέπω μωράκια και λυπάμαι που δεν έχω κι εγώ το δικό μου.Μισώ τον εαυτό μου για αυτό που επετρεψα να γίνει.Ξέρω ότι ποτέ δε θα καταφέρω να το ξεπεράσω,πάντα θα έχω τύψεις.ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΣΟ ΑΣΧΗΜΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΑΛΕΨΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΡΓΑ.!

Από: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ, ΕΙΜΑΙ 23 ΕΤΩΝ  ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΕΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΧΕΣΕΙ ΑΥΤΟΣ 27 ΕΓΩ 22. ΓΙΑ ΠΡΟΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΕΚΣΟΥΑΛΙΚΗ ΣΧΕΣΕΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ Η ΣΗΛΙΠΣΕΙ ΕΓΕΙΝΕ ΣΤΙΣ 25 ΑΠΡΗΛΙΟΥ 2011.ΑΓΟΤΕΡΑ ΕΙΧΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΙΝΑΓΑ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΩ ΣΥΧΝΟ ΟΥΡΙΑ Κ.Π.Λ 

ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΜΗΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΑΔΙΑΘΕΤΙΣΩ ΟΤΑΝ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΔΙΑΘΕΤΩ ΣΥΓΟΥΡΕΥΤΙΚΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ……..ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΡΩΝΙΑ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΗ ΠΗΓΕΝΑ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΩ ΚΑΙ ΧΑΙΔΕΥΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΘΜΕΝΗ ΠΟΘ ΘΑ ΓΙΝΩΜΟΥΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ.ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΠΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ 7 ΕΒΔΟΜΑΔΟΥΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΚΟ ΤΟΥ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΙΣΑ ΟΚ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΤΟ ΖΩΡΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ, ΕΚΛΕΙΣΑ ΡΑΝΤΕΥΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΤΑ ΒΡΗΚΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΤΕ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΠΟΤΑ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΥΠΕΡΙΧΟ ΕΙΔΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΥΤΗΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΩΣΟ ΖΩ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ ΩΡΑ 9.30 ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑ 11.30 ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΑΙΔΗ ΜΟΘ ΣΥΓΝΩΜΗ ΔΕΝ ΕΙΠΑΡΧΗ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΣΚΕΦΤΩΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΑΓΓΕΛΟΥΔΗ ΜΟΥ ΕΑΝ ΔΕΝ ΜΠΩΡΕΣΩ ΝΑ ΞΑΝΑ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΗ ΞΕΡΩ ΤΟΝ ΛΟΓΩ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΣΥΝΧΩΡΕΣΕ ΜΕ……………..

Από: Bruna

Συνήθως δεν θυμάμαι ημερομηνίες θεωρώντας τες ανούσιες, ανάξιες μνημόνευσης ωστόσο δεν νομίζω πως θα ξεχάσω ποτέ ότι στις 25 Ιουνίου, σκότωσα το παιδί μου. Με το γνωστό τρόπο, την απλή, σύντομη διαδικασία, καταδικάστηκα αν όχι σε αιώνια τιμωρία στην μετέπειτα ζωή μου, τότε σίγουρα σε μια αυτοδημιούργητη κόλαση σε αυτόν τον κόσμο. Αυτοδημιούργητη, ναι. «Όλα είναι στο μυαλό μας, εμείς τους δίνουμε βαρύτητα, εμείς τα μεγαλοποιούμε. Είμαι αρκετά δυνατή για να το ξεπεράσω, έχω πίστη στις απεριόριστες ικανότητες μου, μπορώ να ελέγξω τον τρόπο σκέψης μου.» Αυτές ήταν οι απόψεις μου πριν. Πλέον δεν έχω διάθεση να διατυπώνω θεωρίες με αυτοπεποίθηση και αλαζονία. Είμαι τόσο κουρασμένη από τις τύψεις. 

Αν είχα κρατήσει το παιδί μου σήμερα θα είχα ολοκληρώσει τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης –περιστασιακά χαιδεύω την κοιλιά μου (εντελώς επίπεδη πλέον) και φαντάζομαι ότι ένα πλάσμα μεγαλώνει μέσα μου. Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι. Το σώμα μου έχει επανέλθει πλήρως αλλά το πνεύμα μου, ανήσυχο ταλανίζεται. Σαν μικρά νύχια μωρού να γρατσουνάνε την ψυχή μου. Αν και δεν έμαθα το φύλο, η διαίσθηση μου επιμένει ότι ήταν κοριτσάκι –αναφέρομαι συχνά σε αυτήν ως Chérie. Στην άκρη των χειλιών μου και κυρίαρχο στη σκέψη μου έχω το όνομα της, γλυκόηχο και παρηγορητικό σαν χάδι. Φυσικά είναι μεγάλη ειρωνία να την αποκαλώ «Αγαπημένη» την στιγμή που την απέρριψα με τον πιο σκληρό τρόπο.

Δεν ξέρω αν έχω μετανίωσει. Πραγματική μετάνοια σημαίνει πως αν γύριζες τον χρόνο πίσω δεν θα επαναλάμβανες την πράξη αυτή, το αμάρτημα σου. Ίσως και να επέλεγα κάτι διαφορετικό από την έκτρωση, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Αντιμετωπίζοντας το θέμα σήμερα, με ψυχραιμία συνειδητοποιώ ότι οι λύσεις ήταν πολυάριθμες και όχι μονόδρομος όπως θεωρούσα. Υπό το πρίσμα της πίεσης, του φόβου, της αγωνίας είχε θολώσει η σκέψη μου. Ένιωθα ότι η ζωή μου απειλούνταν, πως ο κόσμος που είχα χτίσει κινδύνευε να καταστραφεί. Και με την εγωιστική φύση μου να κατευθύνει τις αποφάσεις μου, στράφηκα εναντίον της και την εξάλειψα, την εξαφάνισα. Την όμορφη Chérie μου.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, στον οποίον η ζωή μου θα ήταν περισσότερο τακτοποιημένη και η πορεία προς του στόχους μου θα εξελισσόταν σταθερά και ομαλά, θα κρατούσα την Chérie σίγουρα. Ορθολογιστικά σκεπτόμενοι οι φίλοι μου υποστηρίζουν ότι με τα τωρινά δεδομένα μόνο πρόβλημα θα αποτελόυσε ακόμη και το να την γεννήσω και μετά να την δώσω. Δε διαφωνώ μαζί τους. Όταν όμως η πραγματικότητα μου γίνεται αβάσταχτη, όταν η ενθύμηση της πράξης μου με λυγίζει, μου αρέσει να μεταφέρομαι νοερά στις πλασματικές ιστορίες του μυαλού μου, σε έναν φανταστικό κόσμο στον οποίον έχω δώσει την μικρή μου σε παρένθετους γονείς. Η λύση της ανοιχτής υιοθεσίας θεωρώ ότι θα ήταν η καλύτερη -θα ζούσε σε ένα υγειές περιβάλλον, με μια οικογένεια αρτημελή κατά τα σημερινά πρότυπα και θα μπορούσα να την επισκέπτομαι ίσως περιστασιακά ώστε να διαπιστώνω ότι είναι ευτυχισμένη. Την βλέπω σχέδον να μεγαλώνει, να γελάει περιβαλλόμενη από αγάπη και όμορφες εικόνες, να βγάζουμε φωτογραφίες όλοι μαζί, να αγκαλιαζόμαστε.

Πριν από λίγες μέρες έγραψα ένα μήνυμα αυτοκτονίας στον πατέρα της και του το έστειλα, σε μια κρίση κατάθλιψης. Η αντίδραση του, ήταν η αναμενόμενη. Ορθολογιστική και ψύχραιμη, στην ουσία όμως αδιάφορη, τυπική. Μου είπε ότι δεν θα έπρεπε να καταστρέψω το μέλλον μου, να παραιτηθώ από την ζωή εγκαταλείποντας τους στόχους και τα μεγαλεπίβολα σχέδια μου για ένα λάθος, ακόμη και αν αυτό ήταν σημαντικό. Δεν καταλαβαίνει –δεν είχα καμία τέτοια απαίτηση φυσικά. Εγωιστικός ο τρόπος σκέψης του και ανθρωποκεντικός, δεδομένου ότι εγώ θεωρούμαι άνθρωπος ενώ η Chérie απλά μια μάζα από αίμα και ιστούς (κάποτε υποστήριζα αυτές τις απόψεις και εγώ). Εκείνος δεν ένιωσε καμία αλλαγή στο σώμα του, στην ζωή του. Δεν συνειδητοποιεί πλήρως ότι αν δεν την είχα σκοτώσει, σε μερικούς μήνες θα αποτελούσε μια νέα οντότητα πάνω στην Γη. Η μικρή μου. Της στέρησα την ευκαιρία να αναπνεύσει αυτόν τον μυρωμένο αέρα της άνοιξης, να θαυμάσει τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, να γευτεί αυτόν τον κόσμο. Ενδέχεται το περιβάλλον στο οποίο θα μεγάλωνε να μην ήταν ιδανικό, ίσως και να μην είχε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Αλλά τουλάχιστον θα ήταν ζωντανή και θα μπορούσε να αγωνιστεί για την ευτυχία της. Εγώ (το λέω και μισώ τον εαυτό μου για αυτό) της στέρησα, απροστάτευτη και ευάλωτη, καθώς ήταν την ευκαιρία να ζήσει, να αγωνιστεί, να προσπαθήσει να διαμορφώσει την τύχη της. Την καταδίκασα στο σκοτάδι.

Όπως και τον εαυτό μου. Η ψυχή μου έχει παραδοθεί στο σκοτάδι που την κυκλώνει βαθύ, πυκνό, αδιαπέραστο. Πλέον όλα έχουν χάσει το νόημα τους, τίποτα δεν με χαροποιεί, αποστρέφομαι την διασκέδαση –οποιαδήποτε μορφή της την αντιμετωπίζω ως βλασφιμία απέναντι στην μνήμη της Chérie. Δεν την ξεφορτώθηκα για να αναλώνομαι σε ανούσιες ασχολίες. Θυσιάστηκε επειδή έπρεπε να μείνω προσηλωμένη στους στόχους μου, να μην αποσπαστεί η προσοχή μου από τον προορισμό μου στην ζωή. Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα, το περιθώριο, την επιλογή να μην αγωνιστώ, να μην εξαντληθώ προσπαθώντας να πετύχω. Όπως και δεν έχω το δικαίωμα να αφήνω τον χρόνο να περνάει διασκεδάζοντας.

Απο εδώ και πέρα ότι καταφέρω είναι για εσένα γλυκιά μου, όμορφη μου, παντοτινή μου Chérie. Αν ζήσω απλά θρηνώντας, χωρίς να είμαι παραγωγική, λειτουργική η θυσία σου θα ήταν άσκοπη. Καταλαβαίνεις…

Το παρόν αποτελεί μια εξομολόγηση και μια προσπάθεια να δώσω έναν επίλογο σε όσα μου συνέβησαν. Μακάρι καμία γυναίκα να μην βρεθεί σε αυτή την θέση και να χρειαστεί να επιλέξει. Πλέον θεωρώ λάθος το να το παίζουμε Θεοί και αποφασίζουμε ποίος θα γεννηθεί και ποίος όχι. Η παρέμβαση στην φύση και η αμφισβήτηση των επιλογών της θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι φόνος αυτό που έκανα. Και αισθάνομαι υπόλογη απέναντι στον Θεό (αν υπάρχει) και στην Chérie. Σε κανέναν άλλον. Καμία ανθρώπινη κρίση δεν έχει σημασία για εμένα, τα παρηγορητικά λόγια και η επιβεβαίωση για την ορθότητα της απόφασης μου που δέχομαι από αρκετά άτομα δεν θα εξαλείψουν τις τύψεις μου.

Η σύλληψη της Chérie έγινε στις 13 Μαίου 2011. Ο φόνος της στις 25 Ιουνίου 2011 (ώρα 9:30 το πρωί σε γνωστό μαιευτήριο). Η επέμβαση, με κόστος 800 ευρώ δεν κράτησε πολύ ώρα.

Από: victoria

Καλησπέρα..Είμαι μόλις 16 χρονών και ονομάζομαι Γεωργία!!!!Μόλις πριν 1 εβδομάδα χώρισα με ένα παλικάρι που είμασταν μαζί 5 μήνες..Ήταν ο δεύτρος άνθρωπος που ολοκλήρωσα τον σεξουαλικό μου κύκλο!!!!Στην περδίοδο μου είμαι πολύ τακτική κάθε 7-8 του μήνα μου έρχεται..Όμως αυτόν το μήνα δεν μου έχουν έρθει… 🙁 Έχουν περάσει σχεδόν 22 μέρες και ακόμα δεν έχω αδιαθετήσει!!Έχω κάνει ένα τέστ εγκυμοσύνης και μου βγήκε θετικό!!Μόλις το είπα στον φίλο μου η αντίδραση του ήταν πάρα πολύ άσχημη..Μου είπε <<Φυσικά και δεν θα το κρατήσεις έτσι?>> Κοιτάξτε ξέρω ότι είναι πολύ μεγάλη αμαρτία να κανω άμβλωση και στην ουσί να δολοφονίσω μια ψυχούλα που ούτε καν έχω γνωρίσει..Αλλά δεν είναι πιο μεγάλη 1ον:να μεγαλόσει χωρίς πατέρα και 2ον:να μου ζητάει φαγητό και να μην έχω να του δώσω..Αυτόν το καιρό σκέφτομαι πάρα πολύ σοβαρά την άμβλωση!!!!Εκείνος φυσικά και με χώρισε και στηρίζει ότι δεν είναι δικό του το παιδί!!!Φοβάμαι πάρα πολύ να το πω στην μητέρα μου γιατί ξέρω ότι θα την πικράνω!!!!Αλλά είμαι τόσο θλιμένη αυτές τις μέρες..1ον γιατί για τώρα η μόνη λύση είναι η αμβλωση και κατά 2ον γιατί ο φίλος μου με παράτησε και λέει οτι δεν με θέλει πια…. :'(

To email αυτής της κοπέλλας είναι :geor????????@hotmail.com για όποιον θέλει να της γράψει.

geiasas 8a sas po k tin dikia m istoria pou pou eixa me tin amvolsi..eixa sxesi 3.5 xronia me ena apaidi aftos o nikos htan 25 k egw 22..pernagame poli kala mazi edeixne oti magapouse me latreue k egw to idio.ton gnorizan i goneis m k egw gnoriza tous dikous tou..telos panton eixame sovari sxesi..kapia stigmh egw eixa diafores enoxliseis opos zalizomoun anagoules eixa omws k ka8isterisei k piano k kano to test xoris na po tipota ston niko ei8ela na sigoureuto oti eimouna k meta na evreiska ena tropo na tou to po..e me to pou kano to test k vlepo oti vgenei 8etiko dn 8a sas to kripso xarika paaaraaa poliii..perno tin aderfh m til tis to lew xarike k ekeinei m leei o nikos to kserei..?tis lew oxi m leei prepei na tou to peis omws pisteuo toi 8a xari poli me ena tetio neo..na sas po tin alh8eia afto pisteua k egw..afou me agapouse k ollas toso poli pos 8a xerotan pou perimena to paidaki mas k 8a proxorousame pio sovara..etsi skefteika na etoima so ena deipno sto spiti gia na tou to po k ollas..erxetai sto spiti trwmai k ta lipa..m leei pos k esti teia peripisei..?t lew einai mia ksexoristi vrdia h apopsini giati 8elw na spo kati pou pisteuo oti  8a se kanei poli xaroumeno m leei ti..?eimai egkyos..seikonete epano dn meilaei m leei poso eisai t lew den kserw extes ekan to test alla 8a kliso rantevou me to gunaikologo mou gia na kano to uperixografima k na mas pei..m leei entaksei..kleino ston gunaikologo rantevou tin epomeni mera k mleei ela to apogeuma na se dw..paw  me ton niko o opios eixe katevasei ta moutra mexri to patoma k se oloi tin diadromi den milage..tespa pame sto giatro k m leei eimai 1 mina k kati meres egkuos  den mporw na sas perigrapso pos eniosa pragmatika evala ta klamata..tepsa feugoumai apo ton giatro k o nikos m leei skeutesai na to kratiseis..?t lew ti erotisei htan afti twra fushka k 8a to kratiso m leei koitakse na deis egw den eimai etoimos na geino omos pateras k esu ti to 8es mikrh eisai akoma mono provlhmata mporei na mas ferei afto to morw k 8a se simbouleba na kliseis ena radevou k na telionei to 8emataki..pa8eno egkefaliko den mporousa na miliso elega apomesa m an einai dunaton einai o dikos m an8ropos aftos ..?to akouw egw afto twra..???????????? m leei giati den m apantas tou lew akouse madeis an gia sena einai 8emataki gia mena einai oloim h zwh k kati tetio den prokoite na to kanw..to paidi 8a to kratiso me h xoris esena.kateveno apo to amaksei pao sto spiti m me ta podia lew stous dikous m ti egeine..o patreras m pige k vrike tous goneis t k tous ta eipe ollas..k teliose to 8ema ekei..fusika k to paidi to kratisa einai koritsaki k einai ido egw..:))k eimai mia trelomama an k mikrh den peirazeim to agapaw oso tpt allo ston kosmo..einai 10 mhnon simera k me exei ksetrelanei..aftin itan hnistoria m..:D