Έκανα την έκτρωση χωρίς την θέληση μου ….

Γεια σας … Είμαι 29 χρονον κ έχω ένα αγοράκι 9 χρονον με τον πατέρα του παιδιού μου δεν παντρευτήκαμε ποτέ κ χωρίσαμε τον μεγαλώνω μονη μου χωρίς βοήθεια … Με βοηθάνε οι γονείς μου όταν δουλεύω μου τον κρατάνε … Αλλα οικονομική δυνατότητα δεν υπάρχει γιατί δεν δουλεύουν πλέον … Είχα μια σχέση 3 χρόνια με έναν μεγαλύτερο μου κ αυτός είχε αλλα δυο παιδιά μεγάλα από τον πρώτο του γάμο … Τον λάτρευα τον αγαπούσα πολύ .. Με πήρε να δουλέψω στις δουλειές του κ έτσι έκανα ήμασταν κάθε μέρα μαζί κ το απόγευμα πήγαινα σπίτι στο παιδί μου … Με την κόρη του είχαμε πάντα κόντρα δεν με ήθελε ποτέ κ έκανε συνέχεια φασαρίες … Της στάθηκα πολύ αλλα πολύ γρήγορα τα ξεχνουσε κ πάλι από την αρχή … Η Μαμα του ήταν κ αυτή μείνανε όλοι μαζί κ γενικά ήθελε πάντα να ανακατεύεται στη σχέση μας εώς που δεν άντεξα άλλο κ έφυγα … Βρήκα δουλειά αλλού … Όλα καλά μιλούσαμε τα ξανά βρήκαμε κ μετά από τρεις μήνες ξανά γύρισα κ μαθαίνω ότι είμαι έγκυος … Κάτι που ήθελα παρά πολύ του το λέω κ χαίρετε κ αυτός … Ήμουν δυο εβδομάδων όταν το έμαθα … Μετά από ένα το λέμε στο γιο του αυτός χάρηκε … Κάναμε όνειρα εγώ το είπα στο γιο μου δεν μπορούσα να κρατήσω τη χαρά μου … Τον λέω αν το είπε στην μάνα του κ μου λέει όχι κ ότι θα το πει όταν γίνω 6-7 μηνών … Οι δουλειές που είχε ήταν στο όνομα τις μαμάς του κ φοβόταν μην τον διώξει αν κ ήταν 48 χρονον ακόμα φοβόταν την Μαμα του έτσι είχε χωρίσει κ από την πρώτη του γυναίκα γιατί δεν τον ήθελε η Μαμα του … Τέλος πάντων με πείραξε γιατί μου ζήτησε με ρεί τότε να μην εμφανίζομαι εκει κ ότι θα έρχεται αυτός να με βλέπει … Δεν μου άρει κ τον είπα όχι πρέπει να τις το πεις γιατί μετά θα είναι χειρότερα δεν ήξερα τιθασεύουν ακολουθήσει … Τις το λέει κ τον λέει με την ευχή μου αλλα λεφτά από μένα δεν έχει … Α ήταν πολύ χρεωμένοι κ οι δυο δεν είχαν περιουσία απλά ένα Μαγαζι το οποίο το δουλεύανε μαζί κ βοηθούσα κ εγώ γιατί αυτός μου το ζήτησε … Μετά από μια εβδομάδα άλλαξε εντελώς μου ζήτησε να το ρίξω εγώ έκλαιγα δεν ήθελα κ μετά μου είπε κανε ότι θες κ με έδιωξε .. Πήγα σπίτι μου το είπα στην Μαμα μου κ μου είπε να το ρίξω γιατί με ζωρι μεγαλώνω το ένα μονη μου κ δεν θα μπορώ με δυο κ χωρίς γάμο κ αλλα πολλά … Ξανά πάω πίσω στον πρώην μου κ τον παρακαλάω να με βωηθησει μόνο να το γεννήσω για τα έξοδα του γιατρού γιατί έγκυος δεν θα μπορώ να δουλεύω κ έπεσα στα γόνατα κ τον παρακαλούσα κ με πέταξε έξω σαν σκυλί κ μου λέει θα με παρεις τηλ μόνο αν αποφασίσεις να το ρήξεις μόνο εκει θα βωηθησω κ μόνο έτσι μπορούμε να ήμαστε μαζί … Μετά από δυο μέρες που δεν βρήκα λύση στο πουθενά για οικονομικά κ κοιτούσα κ τον γιο μου κ έβλεπα ότι πρέπει να δουλέψω τον πήρα τηλ κ τον είπα εντάξει … Βρίσκω έναν γιατρό από Ίντερνετ δεν ηθελα να πάω σε δικό μου … Πάμε κ μου λέει να μου βάλει δυο χάπια στο κόλπο κ το πρωί να γίνει η έκτρωση δεν μπορούσα να το κανω κ ζήτησα κ άλλο χρόνο αλλα μου λέει είναι καλύτερα τώρα που είναι νωρίς … Κ τον λέω θα έρθω αύριο δεν είμαι έτοιμη … Πάμε πάλι την άλλη μέρα κ ρωτάω τον γιατρό τι είναι αυτά τα χάπια κ μου λέει για να χαλαρώσει ο τράχηλος … Το βράδυ πέθανα από τους πόνου κ ο γιατρός μου έλεγε δεν είναι τίποτα … Όλη νύχτα δεν κοιμήθηκα πανε το πρωί στη κλινική κ έτρεμα ολόκληρη με βάζουν μέσα κ λέω τον γιατρό ότι το μετάνιωσα κ ότι θελω να φύγω κ μου λέει ότι το έχασα είδη το παιδί για αυτό πονούσα κ ότι δεν υπάρχει πια μωρό ξεσπάσω στα κλάματα κ τον ρωτάω γιατί μου είπε ψέμματα κ δικός μου λέει για να μην φοβάσαι το έκανε … Έτσι ξάπλωσα να μου καθαρίσουν την μήτρα όπως μου είπανε … Ήξερα ότι ποτέ δεν θα το έκανα αυτό το πράγμα μέσα κ ότι τελευταία στιγμή θα έφευγα αλλα με ξεγέλασαν δεν ξέρω ποιον να μισώ πιο πολύ τον γιατρό τον πρώην μου η εμένα… Κ πιο πολύ μισώ εμένα που τους άφησα να μου τον πάρουν από μέσα μου … Εννοείτε δεν δέχτηκα να είμαι ξανά μαζί του … Από εκείνη την ημέρα δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω να νιώθω τύψεις … Μακάρι να γινόταν να γυρίσω το χρόνο πίσω … Κάθε μέρα ζητάω συγγνώμη από το μωρό μου …το αγαπάω κ ας μην ξέρω τι ήταν κ ας μην το είδα ποτέ νιώθω ότι άφησα να μου πάρουν το αγγελούδι μου κ έτσι είναι …

Έκανα την έκτρωση χωρίς την θέληση μου ….

Γεια σας … Είμαι 29 χρονον κ έχω ένα αγοράκι 9 χρονον με τον πατέρα του παιδιού μου δεν παντρευτήκαμε ποτέ κ χωρίσαμε τον μεγαλώνω μονη μου χωρίς βοήθεια … Με βοηθάνε οι γονείς μου όταν δουλεύω μου τον κρατάνε … Αλλα οικονομική δυνατότητα δεν υπάρχει γιατί δεν δουλεύουν πλέον … Είχα μια σχέση 3 χρόνια με έναν μεγαλύτερο μου κ αυτός είχε αλλα δυο παιδιά μεγάλα από τον πρώτο του γάμο … Τον λάτρευα τον αγαπούσα πολύ .. Με πήρε να δουλέψω στις δουλειές του κ έτσι έκανα ήμασταν κάθε μέρα μαζί κ το απόγευμα πήγαινα σπίτι στο παιδί μου … Με την κόρη του είχαμε πάντα κόντρα δεν με ήθελε ποτέ κ έκανε συνέχεια φασαρίες … Της στάθηκα πολύ αλλα πολύ γρήγορα τα ξεχνουσε κ πάλι από την αρχή … Η Μαμα του ήταν κ αυτή μείνανε όλοι μαζί κ γενικά ήθελε πάντα να ανακατεύεται στη σχέση μας εώς που δεν άντεξα άλλο κ έφυγα … Βρήκα δουλειά αλλού … Όλα καλά μιλούσαμε τα ξανά βρήκαμε κ μετά από τρεις μήνες ξανά γύρισα κ μαθαίνω ότι είμαι έγκυος … Κάτι που ήθελα παρά πολύ του το λέω κ χαίρετε κ αυτός … Ήμουν δυο εβδομάδων όταν το έμαθα … Μετά από ένα το λέμε στο γιο του αυτός χάρηκε … Κάναμε όνειρα εγώ το είπα στο γιο μου δεν μπορούσα να κρατήσω τη χαρά μου … Τον λέω αν το είπε στην μάνα του κ μου λέει όχι κ ότι θα το πει όταν γίνω 6-7 μηνών … Οι δουλειές που είχε ήταν στο όνομα τις μαμάς του κ φοβόταν μην τον διώξει αν κ ήταν 48 χρονον ακόμα φοβόταν την Μαμα του έτσι είχε χωρίσει κ από την πρώτη του γυναίκα γιατί δεν τον ήθελε η Μαμα του … Τέλος πάντων με πείραξε γιατί μου ζήτησε με ρεί τότε να μην εμφανίζομαι εκει κ ότι θα έρχεται αυτός να με βλέπει … Δεν μου άρει κ τον είπα όχι πρέπει να τις το πεις γιατί μετά θα είναι χειρότερα δεν ήξερα τιθασεύουν ακολουθήσει … Τις το λέει κ τον λέει με την ευχή μου αλλα λεφτά από μένα δεν έχει … Α ήταν πολύ χρεωμένοι κ οι δυο δεν είχαν περιουσία απλά ένα Μαγαζι το οποίο το δουλεύανε μαζί κ βοηθούσα κ εγώ γιατί αυτός μου το ζήτησε … Μετά από μια εβδομάδα άλλαξε εντελώς μου ζήτησε να το ρίξω εγώ έκλαιγα δεν ήθελα κ μετά μου είπε κανε ότι θες κ με έδιωξε .. Πήγα σπίτι μου το είπα στην Μαμα μου κ μου είπε να το ρίξω γιατί με ζωρι μεγαλώνω το ένα μονη μου κ δεν θα μπορώ με δυο κ χωρίς γάμο κ αλλα πολλά … Ξανά πάω πίσω στον πρώην μου κ τον παρακαλάω να με βωηθησει μόνο να το γεννήσω για τα έξοδα του γιατρού γιατί έγκυος δεν θα μπορώ να δουλεύω κ έπεσα στα γόνατα κ τον παρακαλούσα κ με πέταξε έξω σαν σκυλί κ μου λέει θα με παρεις τηλ μόνο αν αποφασίσεις να το ρήξεις μόνο εκει θα βωηθησω κ μόνο έτσι μπορούμε να ήμαστε μαζί … Μετά από δυο μέρες που δεν βρήκα λύση στο πουθενά για οικονομικά κ κοιτούσα κ τον γιο μου κ έβλεπα ότι πρέπει να δουλέψω τον πήρα τηλ κ τον είπα εντάξει … Βρίσκω έναν γιατρό από Ίντερνετ δεν ηθελα να πάω σε δικό μου … Πάμε κ μου λέει να μου βάλει δυο χάπια στο κόλπο κ το πρωί να γίνει η έκτρωση δεν μπορούσα να το κανω κ ζήτησα κ άλλο χρόνο αλλα μου λέει είναι καλύτερα τώρα που είναι νωρίς … Κ τον λέω θα έρθω αύριο δεν είμαι έτοιμη … Πάμε πάλι την άλλη μέρα κ ρωτάω τον γιατρό τι είναι αυτά τα χάπια κ μου λέει για να χαλαρώσει ο τράχηλος … Το βράδυ πέθανα από τους πόνου κ ο γιατρός μου έλεγε δεν είναι τίποτα … Όλη νύχτα δεν κοιμήθηκα πανε το πρωί στη κλινική κ έτρεμα ολόκληρη με βάζουν μέσα κ λέω τον γιατρό ότι το μετάνιωσα κ ότι θελω να φύγω κ μου λέει ότι το έχασα είδη το παιδί για αυτό πονούσα κ ότι δεν υπάρχει πια μωρό ξεσπάσω στα κλάματα κ τον ρωτάω γιατί μου είπε ψέμματα κ δικός μου λέει για να μην φοβάσαι το έκανε … Έτσι ξάπλωσα να μου καθαρίσουν την μήτρα όπως μου είπανε … Ήξερα ότι ποτέ δεν θα το έκανα αυτό το πράγμα μέσα κ ότι τελευταία στιγμή θα έφευγα αλλα με ξεγέλασαν δεν ξέρω ποιον να μισώ πιο πολύ τον γιατρό τον πρώην μου η εμένα… Κ πιο πολύ μισώ εμένα που τους άφησα να μου τον πάρουν από μέσα μου … Εννοείτε δεν δέχτηκα να είμαι ξανά μαζί του … Από εκείνη την ημέρα δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω να νιώθω τύψεις … Μακάρι να γινόταν να γυρίσω το χρόνο πίσω … Κάθε μέρα ζητάω συγγνώμη από το μωρό μου …το αγαπάω κ ας μην ξέρω τι ήταν κ ας μην το είδα ποτέ νιώθω ότι άφησα να μου πάρουν το αγγελούδι μου κ έτσι είναι …

η μερα που σταματησα να ζω

ακομα το νιωθω ειναι σαν να μην εφυγε ποτε ομως ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη….ειμουνα 17 χρονων ειχα σχεση με καποιον μεγαλυτερο μου.ολα ηταν ωραια και καλα μεχρι που καταλαβα οτι ειχα καθυστερησει σκεφτηκα οτι ισως ειναι απλα μια αλλαγη κυκλου λιγες μερες μετα αφου ειδα οτι δεν ερχοταν εκανα ενα τεστ εγκυμοσυνης οταν ειδα οτι ειναι θετικο πανικοβληθηκα νομιζα οτι ηταν λαθος οταν επισκεφτηκα τον γυναικολογο μου το επιβεβαιωσε.στην αρχη φοβομουν μετα ενιωσα οτι το ηθελα ετσι αποφασισα να το κρατησω ομως το αγορι μου ειχε αλλα σχεδια μολις του το ανακοινωσα εκανε σαν τρελος αρχισε να φωναζει και να απαιτει απο μενα να κανω εκτρωσει.εγω να του φωναζω οτι δεν προκειται να το ριξω ετσι σταματησαμε να μιλαμε καθως με πιεζε να κανω εκτρωσει.δυστυχως περασε το δικο του μπορει να μην μπηκα στην διαδικασια της εκτρωσεις αλλα αυτο που εκανε ηταν σαν να εκανα εκτρωσει ειχε ερθει να μου μιλησει και να με πεισει να κανω εκτρωσει τσακωθηκαμε και με χτυπησε ενιωσα ενα δυνατο πονο στην κοιλια μου.μετα θυμαμαι να ξυπναω σε ενα νοσοκομειο εκει μου ειπαν οτι πλεον δεν υπηρχε το μωρο μου αρχισανα φωναζω να κλαιω και απορω γιατι;;γιατι να πεθανει..απο τοτε δεν εχω σταματησει να κλαιω να σκεφτομαι οτι εαν δεν τον ειχα συναντησει δεν θα γινοταν τιποτα κατηγορω εμενα γιατι εγω φταιω που χαθηκε βλεπω μωρακια στο δρομο και δακριζω θελω το μωρο μου πισω αυτος δεν ξανα εμφανιστηξε ποτε το μονο που μου ειπε ειναι οτι εαν τον ειχα ακουσει δεν θα ειχαν γινει ετσι τα πραγματα ακου θρασος να μου λεει οτι θα ηταν καλυτερα να το ειχα σκωτωσει…

αγγελουδι μου ελπιζω να με εχεις συνχωρεσει να το ξερεις οτι σε αγαπαω και ας μην προλαβα να σε γνωρισω 🙁

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ

Ήμουν 30 ετών, χωρίς δουλειά, με μία σχέση μόλις 4μηνών. Έκανα 3 τεστ εγκυμοσύνης, όλα ήταν θετικά. Το είπα στο φίλο μου (37 ετών), εκείνος μου είπε αποκλείεται να είσαι έγκυος. Τον πήρα στο γυναικολόγο μαζί. Μιλήσαμε με εκείνον, μου έκανε υπέρηχο ακουσα την καρδούλα του. Αν δεν με είχε κατηγορήσει τόσο μια πρώην φίλη μου, αν η μητέρα μου δεν είχε σκλήρηνση κατα πλάκας τώρα θα το είχα κρατήσει. Θα γεννούσα ακριβώς μια εβδομάδα μετά το θάνατο της μητέρας του φίλου μου. Σήμερα πιστεύω πως δεν ήταν τυχαίο που έμεινα έγκυος μιας και δεν είχα αντιληφθεί το ατύχημα. Εδώ και 10 μέρες διδάσκω στην ίδια αίθουσα με την πρώην φίλη μου. Συνεχίζει να μου φέρεται απαίσια. Πόσο θα ήθελα να ήμουν μανούλα κ ας μην έβρισκα ποτέ μου δουλειά. Αν ήξερε πόσα έχω περάσει δεν θα με πολεμούσε πιστεύω. Κορίτσια αν είστε πάνω από 20 ετών και θέλετε να κρατήσετε το παιδί σας κάντε το. Ένας χρόνος πέρασε και δεν μπορώ να ξεχάσω

ακομα το νιωθω

γεια σας λεγομαι πεννυ ειμαι 20 χρονων πια στα 16 εμαθα πως ημουνα εγκυος τυχαια οταν το καταλαβα τρελαθηκα εκανα 4 τεστ για να σιγουρευτο το τοτε αγορι μου μολις το εμαθε ηταν διπλα μου χωρις να με κοιταει να με ακουμπαει απλα μονο ηταν η παρουσια του το εμαθα αρχες νοεμβριου και το κραταγα σαν μυστικο μεχρι τον δεκεμβρι που θα γινομουνα 17 και θα μπορουσα να το κρατησω με το ετσι θελω συμφωνα με το νομο .. ειχα παει σε γιατρο μονη μου να δω εαν ειναι καλα και εκει συνεβει κατι μαγικο το ακουσα ακουσα την καρδια του το ενιωσα το ιδιο βραδυ ξυπνησα με ενα τρομερο εφιαλτη το ειδα απο μωρο να γινεται ενα καταλευκο περιστερι και να φευγει μακρια ξυπνησα με δακρια μετα απο 3 βραδια την ημερα τον γεννεθλιων μου το εμαθε η μητερα μου και αντεδρασε με οσω πιο εσχρο τροπο μπορουσε κοπαναγε το κεφαλι τις εβριζε φωναζε την ιδια μερα κι ολας βρεθηκα στον νοσοκομειο για εξαιτασης με μοναδικο σκοπω την αμβλωση ετρεχα σαν πανικοβλημενη μεσα στο νοσοκομιο φωναζα πως το θελω τις ειπα ασε με να το γεννησω και κρατα το εσυ κλειδωσε με στο σπιτι μην με αφησης να το κανω σε παρακαλω ματαια μονο μια νοσοκομα προσπαθησε να τις αλλαξει γνωμη αλλα μολις την κοιταξε εφυγε και αυτη εμεινα μονη πλεον ειχα αιμοραγια και ετοιμαζομουνα μια ενεση και τα παντα εσβησαν ανηγω τα ματια και ακουω τελειωσαμε μικρη και ξανα εκλεισα τα ματια μου σε ξυπνησα σε ενα θαλαμο μονη ακουσα βηματα ο γιατρος τι γιατρος ο δολοφονος καλυτερα να πω να μου λεει ολα καλα απο του χαρου τα δοντια γλυτωσες 2 ωρες παλευαμε δεν του απαντησα…. ημουνα 3 ωρες στο δωματιο και δεν ηρθε κανεις ειχα τα γεννεθλια μου και ενα χρονια πολλα μια αγκαλια δεν πηρα μονο μια νοσοκομα μου ειπε χρονια πολλα οταν ρωτησε ημερομηνια γεννησης σηκωθηκα ντυθηκα και εφυγα στον διαδρομο με συναντησε η μανα μου παμε να φυγουμε με ψυχρη φωνη 1 μηνα ξενυχταγα κλεγοντας κανεις δεν ρωτησε γιατι δεν ηρθε να μου μιληση ακομα και τωρα στα 18 εφυγα πλεον ειμαι με ενα μοναδικο ανθρωπω που τον γνωριζα απο τοτε και μου ειχε σταθει τοτε περισσοτερο απο τον καθενα μεχρι και πριν 1 χρονο αρκετες ητανε η φορες που ξυπναγα τα βραδια γρατσουνοντας την κοιλια μου φωναζωντας …. μα ενα απολυτο κενο δεν σταματησα ποτε να το φανταζομαι να το σκεφτομαι να προσευχομαι γι αυτο το πλασματακι ξερω πως εγω προσωπικα δεν θα το ξεπερασω ποτε τα δακρυα ερχονται απο μονα τους δεν τα ελενχω … Πλεον προσπαθω να κανω ενα παιδακι και να το δωσω οτι εχω …. καθε αποτυχια ποναει αλλα θα τα καταφερω το πιστευω !!!! Το μονο που θελω να πω πως εαν εχετε ενα μικρο πλασματακι μεσα στην κοιλια σας και θελουν να σας το αφαιρεσουν μην τους αφησετε εσεις πλεον εισαστε ο προστατης του και πρεπει να παλεψεται γι αυτο …. ειναι ενας ανθρωπος δικο σας ενα κομματι σας μην το εγκαταληπετε ειναι σαν να αποχωριζεσται το μισο κομματι απο την καρδια σας … ευχαριστω που διαβασατε την ιστορια μου απαντηση δεν περιμενω ομως παντα θα με κατατρεχει ενα ερωτημα γιατι ??????