Κατηγορία: προσωπικές μαρτυρίες

Η Sophia είναι 9 ετών και γεννήθηκε με μια σπάνια νευρολογική πάθηση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί καλά να μιλήσει, να περπατήσει, να φάει, ακόμη και να αναπνεύσει. Η Sophia έχει επίσης διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 1 και με ένα σύνδρομο που παραμένει ακόμη άγνωστο αλλά της προκαλεί παραμόρφωση στο πρόσωπο.

Η Sophia είναι η αγαπημένη κόρη της Natalie Weaver. Και όταν είδε ότι κάποιος χρησιμοποιούσε τη φωτογραφία της κόρης της για να προωθήσει τις εκτρώσεις, αποφάσισε να αντιδράσει, . Συνεχίστε την ανάγνωση του “Κάποιος χρησιμοποίησε την εικόνα αυτού του παιδιού για να υπερασπιστεί τις εκτρώσεις. Και η μητέρα του είχε την πιο τέλεια αντίδραση”

Συνεχίστε την ανάγνωση του “οικονομική κρίση : ο σύγχρονος Ηρώδης”

το πλήγμα που δέχεται η γυναίκα στον ψυχικό της κόσμο είναι εκείνο που χαρακτηρίζει την «επόμενη μέρα» μιας τέτοιας εμπειρίας.

Ένα μικρό «ατύχημα» και η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δεν αργεί να προκύψει. Η απόφαση για την άμβλωση λαμβάνεται γρήγορα και όλα «τακτοποιούνται» μέσα από συνοπτικές διαδικασίες. Η γυναίκα επιστρέφει σπίτι, όμως, αντί να αισθανθεί «λυτρωμένη» ή έστω ικανοποιημένη που όλα θα ξαναμπούν στον κανονικό τους ρυθμό, συνειδητοποιεί πως είναι φορτωμένη ενοχές. Ο ύπνος είναι ταραγμένος, τα κλάματα συχνά.

Τι συμβαίνει;
Μια άμβλωση φέρνει οπωσδήποτε αναστάτωση στη ζωή μιας γυναίκας – είτε θέλει να το περάσει πιο «ελαφριά» είτε όχι. Και στις δύο περιπτώσεις, η αλλαγή που αισθάνεται είναι μεγάλη, αφού πρόκειται για μια εμπειρία έντονη, πολλές φορές πρωτόγνωρη, που ενδέχεται να οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα. Στη συμβουλευτική ψυχολογία, γίνεται λόγος για το «post abortion syndrome» (σύνδρομο κατάθλιψης μετά την άμβλωση), που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια έντονη μελαγχολία που αισθάνεται η γυναίκα μετά μια τέτοια επέμβαση.

Καλησπέρα θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου μήπως προειδοποιήσω μέσα από αυτήν κοπέλες να μην κάνουν λάθος και μαυρίσουν την ψυχή τους..Είμαι 26 και ήμουν αρραβωνιασμένη χώρισα λόγω τρίτων και έμαθα ότι ήμουν έγκυος ο πρώην μου 36 ετών μου είπε δεν το θέλω ρίξτο η οικογένεια του μου είπε να το φάω η δική μου οικογένεια ήταν στο πλευρό μου αν και η μαμά μου με την αδελφή μου μου εξηγήσαν και το τι θα γίνονταν από δω και πέρα..Χωρίς δουλειά χωρίς πατέρα ποιές θα ταν οι δυσκολίες..Πήγα στον γιατρό και δεν είχε παλμούς ακόμα τότε πήρα αμέσως την απόφαση να διακόψω την κύηση..Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα έκλαιγα το πρωί δεν ήθελα να πάω περίμενα στην καρέκλα και ταλαντευόμουν να μείνω ή όχι..Τελικά δείλιασα το έκανα..Τώρα όμως το μετανιώνω κάθε μέρα.τα μάτια μου σπάνια στερεύουν από δάκρυα..Αύριο θα κλείσω έναν μήνα που το έκανα αλλά ο πόνος δυναμώνει…Πολλές φορές μιλάω στο παιδάκι μου του ζητάω συγνώμη όπως και Στον Θεό ζητώ συγνώμη..ΠΟΤΕ μην το κάνετε ο πόνος είναι βαθύς σε πνίγει..Σας παρακαλώ προσέξτε γιατί είναι ότι χειρότερο.Δεν ξέρω αν περνάει ποτέ αλλά μην το κάνετε πονάει αφάνταστα.Ελπίζω Ο Θεός να με συγχωρέσει εγώ ποτέ δεν θα συγχωρέσω τον εαυτό μου..