Κατηγορία: προσωπικές μαρτυρίες

geia sas me lene maria kai exw ksana grapsei a8ro edw (den ksero an preepi na kanw ektrwsei)eime 2 minwn egkuos kai kanenas den to 8elei to mwro mou oli mou lene kane ektrwsei h mama tou prwin mou hr8e kai me brike kai me parakalage na to kanw afto to eklima kai o prwin mou mexri pou mou eipane na mou dwsoune kai lefta egw omws den 8elw ta lefta tous egw 8elw mono na anagnorisei to mwro o prwin mou sunexia mou leei min mou katastrefeis tin zwh den mporw na katalabw gia pio logo to kanoun afto mexri pou me apiloune oti an den to kanw 8a autoktonisei me exoune riksei polu psuxologika afti h an8ropei eine apan8ropei den skeftonte oti afto eine ena aggeloudi.piga kai se dikigoro gia na ginei h anagnorisei otan geni8ei alla pio polu giati fobame min mou kanoun kako eime polu xalia aftes tis meres den ksero giati mou to kanoun afto alla egw ektrwsei den kanw kalitera na pai8anw para na kanw kati tetio,peite mou sas parakalw tin gnomi sas!

Από: ΜΑΡΙΑ

kalimera legome maria kai eime 23 etwn h istoria mou eine ligo mperdemeni sta 16 pantreftika gt eimeina egkuos twra exw 3 paidakia alla sta 21 o antras mou pe8ane se troxeo prin 2 mines eipa na kanw mia kenourgia sxesei kai eimouna mazi me to agori mou 2 mines mou elege oti h8ele na kanoume mazi ena paidaki kai ontws eime egkuos eime 2 minwn alla to agori mou molis to ema8e alakse gnomi kai mou eipe na kanw ektrwsei egw ton xwrisa gt den 8elw na kanw kati tetio to 8ewro amartia.o kosmos omws me krinei epidei eime xhra den ksero ti na kanw sas parakalw peste mou ti gnomi sas den 8elw na kanw kati tetio.

Από: maria

Καλησπερα,

Με λενε Ευγενια και ειμαι 19 χρονων. Πριν 5 μηνες αρχισα να εχω περιεργους πονους στην κοιλια μου. Καθως κυλουσαν οι μερες αυτοι οι πονοι γινονταν ολο και πιο εντονοι. Τελικα αποφασισα να κανω το τεστ και…θετικο! Στην αρχη με επιασε πανικος. Οικονομικα ηταν δυσκολο να το μεγαλωσουμε και μολις ειχα περασει στην σχολη που ηθελα απο πολυ μικρη. Δεν με ενοιαζε τιποτα ομως! Το ηθελα αυτο το μωρο και ημουν ετοιμη να αντιμετωπισω ολες τις δυσκολιες. Δεν ειχα υπολογισει ομως την αντιδραση των αλλων. Κανεις δεν το ηθελε αυτο το μωρο. Ουτε καν το αγορι μου. Ολοι μου ελεγαν το ιδιο πραγμα. ΕΚΤΡΩΣΗ! Ετσι, 5 Οκτωβριου εγινε. Ημουν 7 εβδομαδων! Απο τοτε δεν μπορω να συνελθω. το σκεφτομαι καθε μερα και δεν καταλαβαινω πως μπορεσα να σκοτωσω το ιδιο μου το μωρο. Δεν θα συγχωρησω ποτε τον εαυτο μου που τους επετρεψα να μου παρουν το μωρο μου. Επρεπε να παλεψω γιαυτο! Ποναω παρα πολυ! Θελω να κρατησω το μωρο μου αγκαλια αλλα αυτο δεν θα γινει ποτε. Και αυτο γιατι εγω η ιδια το σκοτωσα. Το εχασα για παντα. Νιωθω εντελως αδεια απο τοτε. Καθε μερα γινεται ολο και πιο δυσκολη για να επιβιωσω. Μου αξιζει ομως ολος αυτος ο πονος που νιωθω! Ελπιζω να με συγχωρησει ο Θεος για αυτο το λαθος μου. Εγω παντως δεν προκειταινα συγχωρησω τον εαυτο μου ΠΟΤΕ! Συγγνωμη μωρακι μου που δεν σε αφησα να δεις το φως αυτου του κοσμου!

Από: Ευγενια

Καλησπερα,

Με λενε Ευγενια και ειμαι 19 χρονων. Πριν 5 μηνες αρχισα να εχω περιεργους πονους στην κοιλια μου. Καθως κυλουσαν οι μερες αυτοι οι πονοι γινονταν ολο και πιο εντονοι. Τελικα αποφασισα να κανω το τεστ και…θετικο! Στην αρχη με επιασε πανικος. Οικονομικα ηταν δυσκολο να το μεγαλωσουμε και μολις ειχα περασει στην σχολη που ηθελα απο πολυ μικρη. Δεν με ενοιαζε τιποτα ομως! Το ηθελα αυτο το μωρο και ημουν ετοιμη να αντιμετωπισω ολες τις δυσκολιες. Δεν ειχα υπολογισει ομως την αντιδραση των αλλων. Κανεις δεν το ηθελε αυτο το μωρο. Ουτε καν το αγορι μου. Ολοι μου ελεγαν το ιδιο πραγμα. ΕΚΤΡΩΣΗ! Ετσι, 5 Οκτωβριου εγινε. Ημουν 7 εβδομαδων! Απο τοτε δεν μπορω να συνελθω. το σκεφτομαι καθε μερα και δεν καταλαβαινω πως μπορεσα να σκοτωσω το ιδιο μου το μωρο. Δεν θα συγχωρησω ποτε τον εαυτο μου που τους επετρεψα να μου παρουν το μωρο μου. Επρεπε να παλεψω γιαυτο! Ποναω παρα πολυ! Θελω να κρατησω το μωρο μου αγκαλια αλλα αυτο δεν θα γινει ποτε. Και αυτο γιατι εγω η ιδια το σκοτωσα. Το εχασα για παντα. Νιωθω εντελως αδεια απο τοτε. Καθε μερα γινεται ολο και πιο δυσκολη για να επιβιωσω. Μου αξιζει ομως ολος αυτος ο πονος που νιωθω! Ελπιζω να με συγχωρησει ο Θεος για αυτο το λαθος μου. Εγω παντως δεν προκειταινα συγχωρησω τον εαυτο μου ΠΟΤΕ! Συγγνωμη μωρακι μου που δεν σε αφησα να δεις το φως αυτου του κοσμου!

Από: Ευγενια

Δεν ξέρω πως να αρχίσω και τι να πω…

είμαι 28 ετών, αρραβωνιασμένη με έναν σύντροφο με ένα παιδί από προηγούμενο γάμο, χωρίς διαζύγιο ακόμα, με πολλά προβλήματα με την πρώην του, άνεργη και στην ουσία με ναυαγισμένη δουλειά ο ίδιος…

έχω σταθεί στον ίδιο και στην οικογένειά του πάρα πολύ σε τρομερά οικονομικά προβλήματα, καταστροφή για την αλήθεια, αρρώστειες, θανάτους και πολλά άλλα και εγώ εκεί, τον αγαπάω… το μόνο πράγμα που ονειρεύτηκα μαζί του ήταν ένα παιδάκι, αυτός μου ξύπνησε τέτοια συναισθήματα… αρχίσαν τα συμπτώματα χωρίς να καταλαβαίνω, έκανα τεσ ναι ήμουν έγκυος! λίγα λεπτά πριν το κάνω τον ρώτησα αν είμαι τι θα κάνουμε? θα το αντιμετωπίσουμε μου απαντάει, δεν είμαστε έτοιμοι, έχουμε προβλήματα αλλά τι να κάνουμε αφού ήρθε? θα το κρατήσουμε. χαρούμενη λοιπόν βλέπω το τεστ θετικό και του το λέω, τούμπα όλα από τον ίδιο, ήταν σίγουρος πως δεν θα είμαι…. κατευθείαν η λέξη έκτρωση, το μαθαίνει η οικογένειά του και ακριβώς η ίδια απάντηση και η επόμενη αντίδραση? πω πω τι πάθατε, και ξέρεις πόσα θέλεις για την έκτρωση? απογοήτευση… θυμός… απελπισία… και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο…  μα θέλω παιδί από σενα μου λέει στο ορκίζομαι μα δεν μπορούμε τώρα, δεν βλέπεις πως είμαστε? για άλλα του απαντάω τα βρίσκεις τα χρήματα, για το δικό μας μωρό δεν μπορείς!

Δεν είχα πουθενά να στηριχτώ, έψαχνα δουλειά για να το κρατήσω και τίποτα, ο ίδιος δεν το ήθελε, 8 εβδομάδων εγώ και μου έλεγε μην το λες μωρό, δεν είναι, είναι κύτταρα! έκανα την έκτρωση και ήμουν σαν φυτό τις πρώτες ημέρες, μετά όλο ξεσπάσματα και κλάαματα, μέχρι και τώρα, δεν αντέχω να πηγαίνω επίσκεψη σε άλλες κοπέλες με μωρά, σε μαιευτήρια κλπ, δεν θέλω πλέον το παιδί του (ενώ δεν ξεκόλλαγα), δεν θέλω τον ίδιο σεξουαλικά, αυτό το κομμάτι πέθανε! ακούω την διπλανή μας να βγαίνει και τρέχω στο ματάκι της πόρτας να δω την μικρή της… δεν μπορώ να σας περιγράψω πως αισθάνομαι, σίγουρα θέλω βοήθεια, δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, είμαι μια άλλη, είμαι σκληρή πλέον, θέλω να πληγώνω αυτούς που με πλήγωσαν… είμαι άλλη… χρειάζομαι βοήθεια… θέλω να γυρίσουν όλα πισω…

Από: ΜΑΡΙΑ